[font=Comic Sans MS]Hayat bir güzelliktir... Devamına dua ediniz.
Hayat bir dostluktur... Değerlendirin.
Hayat bir sözdür... Yerine getirin.
Hayat bir yolculuktur... Onu "mutlulukla" tamamlayın.
Bu önerilerin geçerliliğine inanmamak mümkün değildir. Ancak önemli olan; hangi yaşta olunursa olunsun, bu önerilere sahip olmak ve onları genç yaşlarda kazanabilmektir. [/font]
Hayat ...
Hayatin Anlamı Nedir ?
"Eski zamanların birinde bir adam hayatin anlamının ne olduğuna takmış kafayı..
Bulduğu hiçbir cevap ona yeterli gelmemiş ve başkalarına sormaya karar vermiş..
Ama aldığı cevaplarda ona yetmemiş.Fakat mutlaka bir cevabi olmalı diyormuş..
Ve dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş.. Köy,kasaba,ülke dolaşmış bu arada zamanda durmuyor tabiki ...
Tam umudunu yitirmişken bir köyde konuştuğu insanlar ona
-Su karşı ki dağları görüyor musun,orada yaşlı bir bilge yasar! istersen ona git belki o sana aradığın cevabi verebilir. " demişler.
Çok zorlu bir yolculuk sonunda Bilgenin yasadığı eve ulaşmış adam. Kapıdan içeri girmiş ve bilgeye Hayatin anlamının ne olduğunu sormuş..
Bilge sana bunun cevabini söylerim ama önce bir sınavdan geçmen gerekiyor demiş ...
Adam kabul etmiş..
Bilge bir çay kaşığı vermiş adamın eline ve içine de silme bir şekilde zeytin yağ doldurmuş. Simdi çık ve bahçede bir tur at tekrar buraya gel ...
Yalnız dikkat et kaşıktaki zeytin yağ eksilmesin eğer bir damla eksilirse kaybedersin..
Adam gözü çay kaşığında bahçeyi turlayıp gelmiş.Bilge bakmış evet demiş kaşıkta yağ eksilmemiş,peki bahçe nasıldı? Adam şaşkın..
Ama demiş ben kasıktan başka bir yere bakmadım ki...
Simdi tekrar bahçeyi dolaşıyorsun kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi inceleyip gel, demiş Bilge...
Adam tekrar bahçeye çıkmış gördüğü güzellikler büyülemiş muhteşem bir bahçedeymiş çünkü ...
Geri geldiğinde bilge, adama bahçe nasıldı diye sormuş ...
Adam gördüğü güzellikler karşısında büyülendiğini anlatmış..
Bilge gülümsemiş ,ama kaşıkta hiç yağ kalmamış demiş ve eklemiş :
"Hayat senin bakışınla anlam kazanır ya sadece bir noktayı görürsün hayatin akıp gider sen farkına varmazsın..
Yada görebileceğin tüm güzelliklerin tam ortasında hayati yaşarsın akıp giden zamanın anlam kazanır ... "
"
"Eski zamanların birinde bir adam hayatin anlamının ne olduğuna takmış kafayı..
Bulduğu hiçbir cevap ona yeterli gelmemiş ve başkalarına sormaya karar vermiş..
Ama aldığı cevaplarda ona yetmemiş.Fakat mutlaka bir cevabi olmalı diyormuş..
Ve dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş.. Köy,kasaba,ülke dolaşmış bu arada zamanda durmuyor tabiki ...
Tam umudunu yitirmişken bir köyde konuştuğu insanlar ona
-Su karşı ki dağları görüyor musun,orada yaşlı bir bilge yasar! istersen ona git belki o sana aradığın cevabi verebilir. " demişler.
Çok zorlu bir yolculuk sonunda Bilgenin yasadığı eve ulaşmış adam. Kapıdan içeri girmiş ve bilgeye Hayatin anlamının ne olduğunu sormuş..
Bilge sana bunun cevabini söylerim ama önce bir sınavdan geçmen gerekiyor demiş ...
Adam kabul etmiş..
Bilge bir çay kaşığı vermiş adamın eline ve içine de silme bir şekilde zeytin yağ doldurmuş. Simdi çık ve bahçede bir tur at tekrar buraya gel ...
Yalnız dikkat et kaşıktaki zeytin yağ eksilmesin eğer bir damla eksilirse kaybedersin..
Adam gözü çay kaşığında bahçeyi turlayıp gelmiş.Bilge bakmış evet demiş kaşıkta yağ eksilmemiş,peki bahçe nasıldı? Adam şaşkın..
Ama demiş ben kasıktan başka bir yere bakmadım ki...
Simdi tekrar bahçeyi dolaşıyorsun kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi inceleyip gel, demiş Bilge...
Adam tekrar bahçeye çıkmış gördüğü güzellikler büyülemiş muhteşem bir bahçedeymiş çünkü ...
Geri geldiğinde bilge, adama bahçe nasıldı diye sormuş ...
Adam gördüğü güzellikler karşısında büyülendiğini anlatmış..
Bilge gülümsemiş ,ama kaşıkta hiç yağ kalmamış demiş ve eklemiş :
"Hayat senin bakışınla anlam kazanır ya sadece bir noktayı görürsün hayatin akıp gider sen farkına varmazsın..
Yada görebileceğin tüm güzelliklerin tam ortasında hayati yaşarsın akıp giden zamanın anlam kazanır ... "
"
Gönlünü gün edeni sevmez sevda....İster hep onu üzeni...Her ona kuçak acan olmaz fayda bekler hep onu sileni..
bazen hayat
cocuklugumda gıttıgımız bayram gezmelerınde
ıkram edılen cıkolatanın ıcınden
karamel beklerken...
lıkor cıkması gıbıdır...
butun olumsuzluklara ragmen hayat guzeldır...[font=arial] [/font]
cocuklugumda gıttıgımız bayram gezmelerınde
ıkram edılen cıkolatanın ıcınden
karamel beklerken...
lıkor cıkması gıbıdır...
butun olumsuzluklara ragmen hayat guzeldır...[font=arial] [/font]
En son sudarina tarafından 24 Haz 2007, 18:08 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
Hayatla röportaj yaptığımı gördüm rüyamda.
"Benimle röportaj mı yapmak istiyorsun?" diye sordu Hayat.
"Zamanın var mı?" diye sordum.
Gülümsedi.
"Benim zamanım Sonsuzluk" dedi Hayat. "Ne sorular var yüreğinde?"
"İnsanlarla ilgili en çok neye şaşıyorsun?" diye sordum.
Hayat yanıt verdi.
"Çocukluktan sıkılıp büyümek için acele ediyorlar, sonra yine çocuk olmanın özlemini duyuyorlar. Para kazanmak için sağlıklarını kaybediyorlar, sonra sağlıklarını kazanmak için paralarını kaybediyorlar. Gelecekle ilgili endişelenmekten şimdiyi unutuyorlar. Sonra da ne şimdiyi ne geleceği yaşayabiliyorlar. Deneyim iyi bir öğretmendir diyorlar ama deneyimin faturasını ödemek istemiyorlar. Hayatlarını kazanmak için eğitim alıyorlar ama yaşam ustası olmayı bilmiyorlar. Bu nedenle de, hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyorlar, hiç yaşamamış gibi ölüyorlar."
Hayat elimi tuttu. Bir süre sessiz kaldık.Derin bir nefes aldım. Ona, insanların neleri öğrenmelerini istediğini sordum.
Hayat yanıtladı.
"Hiç kimseyi seni sevmeye zorlayamayacağını, yapabileceğin tek şeyin seni sevmelerine izin vermelerini isterdim. Affetmenin affederek öğrenilebileceğini öğrenmelerini isterdim. Başkalarıyla kendilerini kıyaslamamayı öğrenmelerini isterdim. İki insanın aynı şeye bakıp farklı şeyleri görebileceğini öğrenmelerini isterdim."
"Zengin insanın en çok şeye sahip olan değil, en az şeye ihtiyaç duyan insan olduğunu öğrenmelerini isterdim. Bir sevecen yüreği derinden yaralamanın bir anda olduğunu; ama iyileştirmenin çok uzun sürdüğünü öğrenmelerini isterdim. Seni seven insanların duygularınmı nasıl ifade edebileceklerini bilmedikleri için seni sevmediklerini sanmak yerine onların sevgisini hissetmeyi öğrenmelerini isterdim."
Hayat derin bir nefes verdi. Hayatın nefesi kelimelere dönüştü.
"Söylediklerimi yüreğine kaydet" dedi. Söylediği cümleyi yüreğime kaydettim.
"Başkalarını affetmek yeterli değil, kendini de affetmeyi öğren".
Yüreğim kuş gibi hafiflemişti.
"Son bir soru daha, Hayat" dedim. "Benden ne istiyorsun?"
Bütün odayı beyaz bir ışık kapladı... ve Hayat yanıtladı.
"Senin kendin olmanı istiyorum, yoksa başkası olurdun. Sana bugün ihtiyacım olduğunu bil, yoksa bugün benimle olmazdın. Kendi eşsizliğini ve biricikliğini bil; çünkü ben kendimi tekrar etmeyecek kadar yaratıcı ve zenginim. ve gerçekten TEK değerli olanım. Değerimi bil."
Hayat'ın içimde dışımda her yerde aktığını hissettim. Kendimizi sevdiğimiz kadar Hayat 'ı sevebilirdik ancak. Ne daha az ne daha fazla.
-alıntı-
"Benimle röportaj mı yapmak istiyorsun?" diye sordu Hayat.
"Zamanın var mı?" diye sordum.
Gülümsedi.
"Benim zamanım Sonsuzluk" dedi Hayat. "Ne sorular var yüreğinde?"
"İnsanlarla ilgili en çok neye şaşıyorsun?" diye sordum.
Hayat yanıt verdi.
"Çocukluktan sıkılıp büyümek için acele ediyorlar, sonra yine çocuk olmanın özlemini duyuyorlar. Para kazanmak için sağlıklarını kaybediyorlar, sonra sağlıklarını kazanmak için paralarını kaybediyorlar. Gelecekle ilgili endişelenmekten şimdiyi unutuyorlar. Sonra da ne şimdiyi ne geleceği yaşayabiliyorlar. Deneyim iyi bir öğretmendir diyorlar ama deneyimin faturasını ödemek istemiyorlar. Hayatlarını kazanmak için eğitim alıyorlar ama yaşam ustası olmayı bilmiyorlar. Bu nedenle de, hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyorlar, hiç yaşamamış gibi ölüyorlar."
Hayat elimi tuttu. Bir süre sessiz kaldık.Derin bir nefes aldım. Ona, insanların neleri öğrenmelerini istediğini sordum.
Hayat yanıtladı.
"Hiç kimseyi seni sevmeye zorlayamayacağını, yapabileceğin tek şeyin seni sevmelerine izin vermelerini isterdim. Affetmenin affederek öğrenilebileceğini öğrenmelerini isterdim. Başkalarıyla kendilerini kıyaslamamayı öğrenmelerini isterdim. İki insanın aynı şeye bakıp farklı şeyleri görebileceğini öğrenmelerini isterdim."
"Zengin insanın en çok şeye sahip olan değil, en az şeye ihtiyaç duyan insan olduğunu öğrenmelerini isterdim. Bir sevecen yüreği derinden yaralamanın bir anda olduğunu; ama iyileştirmenin çok uzun sürdüğünü öğrenmelerini isterdim. Seni seven insanların duygularınmı nasıl ifade edebileceklerini bilmedikleri için seni sevmediklerini sanmak yerine onların sevgisini hissetmeyi öğrenmelerini isterdim."
Hayat derin bir nefes verdi. Hayatın nefesi kelimelere dönüştü.
"Söylediklerimi yüreğine kaydet" dedi. Söylediği cümleyi yüreğime kaydettim.
"Başkalarını affetmek yeterli değil, kendini de affetmeyi öğren".
Yüreğim kuş gibi hafiflemişti.
"Son bir soru daha, Hayat" dedim. "Benden ne istiyorsun?"
Bütün odayı beyaz bir ışık kapladı... ve Hayat yanıtladı.
"Senin kendin olmanı istiyorum, yoksa başkası olurdun. Sana bugün ihtiyacım olduğunu bil, yoksa bugün benimle olmazdın. Kendi eşsizliğini ve biricikliğini bil; çünkü ben kendimi tekrar etmeyecek kadar yaratıcı ve zenginim. ve gerçekten TEK değerli olanım. Değerimi bil."
Hayat'ın içimde dışımda her yerde aktığını hissettim. Kendimizi sevdiğimiz kadar Hayat 'ı sevebilirdik ancak. Ne daha az ne daha fazla.
-alıntı-
MASKESİZ YAŞAMAK
Tadım tuzum yok bugün.Bilmediğim sularda ,bilmediğim kanyonlarda yarama tuz basarak yol alıyorum.
Sahte eller uzanıyor yardım etmek için elime.Sahte insanların gülüşleri.Eskiden aynalar doğruyu gösterirdi.Onlardan medet umar kendi gerçeğime bakardım.Şimdi onlarda ikiyüzlü.Şatafatlı ve şaşaalı gösteriyorlar her şeyi.Gerçeği göstermeleri için benim de riyakarlık mı yapmam gerekiyor onlara.
Ne zaman ne diyeceği ne yapacağı belli olmayan gladyatörler kılıç sallayıp kelle alıyorlar etrafımda.Bense "en garde" almayı bile bilmiyorum.Üstelik yüzümde maskede yok .Ne zor maskesiz yaşamak?
Düşünürdüm önceleri bazen.Düşünecek zamanlarım vardı.Erzurum-Çanakkale;Erzurum -Adıyaman yolculuklarında geleceğe dair hayallerimi alır yanıma öyle inerdim otobüsten . Şimdi şoför benim ,hayalleri taşıyan da . Hakkım yok artık hayal kurmaya . Hayal tacirliği yapıyorum .Kendim hiç inanmadan söykediklerime.Mesleğimi soranlara bundan sonra "hayal taciri" diyeceğim.Alması da satması da bedava nasıl olsa.
Günlerim de uzundu eskiden gecelerim de .Şimdi gündüzüm de kısa gecem de.Hayal kesip biçerken zamanın nasıl geçtiğini de anlamıyor insan.
Yarın yeni bir ayna alacağım kendime .Her şeyi olduğu gibi gösteren.Alırken en çok diline bakacağım doğruyu söylesin diye.
Tadım tuzum yok bugün.Bilmediğim sularda ,bilmediğim kanyonlarda yarama tuz basarak yol alıyorum.
Sahte eller uzanıyor yardım etmek için elime.Sahte insanların gülüşleri.Eskiden aynalar doğruyu gösterirdi.Onlardan medet umar kendi gerçeğime bakardım.Şimdi onlarda ikiyüzlü.Şatafatlı ve şaşaalı gösteriyorlar her şeyi.Gerçeği göstermeleri için benim de riyakarlık mı yapmam gerekiyor onlara.
Ne zaman ne diyeceği ne yapacağı belli olmayan gladyatörler kılıç sallayıp kelle alıyorlar etrafımda.Bense "en garde" almayı bile bilmiyorum.Üstelik yüzümde maskede yok .Ne zor maskesiz yaşamak?
Düşünürdüm önceleri bazen.Düşünecek zamanlarım vardı.Erzurum-Çanakkale;Erzurum -Adıyaman yolculuklarında geleceğe dair hayallerimi alır yanıma öyle inerdim otobüsten . Şimdi şoför benim ,hayalleri taşıyan da . Hakkım yok artık hayal kurmaya . Hayal tacirliği yapıyorum .Kendim hiç inanmadan söykediklerime.Mesleğimi soranlara bundan sonra "hayal taciri" diyeceğim.Alması da satması da bedava nasıl olsa.
Günlerim de uzundu eskiden gecelerim de .Şimdi gündüzüm de kısa gecem de.Hayal kesip biçerken zamanın nasıl geçtiğini de anlamıyor insan.
Yarın yeni bir ayna alacağım kendime .Her şeyi olduğu gibi gösteren.Alırken en çok diline bakacağım doğruyu söylesin diye.
Gönlünü gün edeni sevmez sevda....İster hep onu üzeni...Her ona kuçak acan olmaz fayda bekler hep onu sileni..
HAYAT
Hayat çetele tutmak değildir...
Hayat;
Seni kaç kişinin aradığı,kiminle çıktığın,çıkıyor olduğun veya çıkacağın
demek de değildir.
Kimi öptüğün,hangi sporu yaptığın,kimlerin seni sevdiği de değildir.
Hayat, ayakkabıların,saçın,derinin rengi de değildir. Nerede yaşadığın
veya hangi okula gittiğin de değildir. Aslında hayat;
notlar,para,giysiler,girmeyi başardığın ya da başaramadığın okullar da
değildir.
Hayat;Kimi sevdiğin ve kimi incittiğindir.
Kendin için neler hissettiğindir.
Güven ,mutluluk,şefkattir.
Arkadaşlarına destek olmak ve nefretin yerine sevgiyi koymaktır.
Hayat;
Kıskançlığı yenmek,önemsemeyi öğrenmek ve güven geliştirmektir.
Ne dediğin ve ne demek istediğindir. İnsanların sahip olduklarını
değil,kendilerini olduğu gibi görmektir. Her şeyden önemlisi
hayatı,başkalarının hayatını olumlu yönde etkilemek için kullanmayı
seçmektir. İşte hayat bu seçimden ibarettir.
İnsanların en acizi dost edinemeyen,ondan daha acizi ise dost kaybedendir!!
Charles Eguone
Hayat çetele tutmak değildir...
Hayat;
Seni kaç kişinin aradığı,kiminle çıktığın,çıkıyor olduğun veya çıkacağın
demek de değildir.
Kimi öptüğün,hangi sporu yaptığın,kimlerin seni sevdiği de değildir.
Hayat, ayakkabıların,saçın,derinin rengi de değildir. Nerede yaşadığın
veya hangi okula gittiğin de değildir. Aslında hayat;
notlar,para,giysiler,girmeyi başardığın ya da başaramadığın okullar da
değildir.
Hayat;Kimi sevdiğin ve kimi incittiğindir.
Kendin için neler hissettiğindir.
Güven ,mutluluk,şefkattir.
Arkadaşlarına destek olmak ve nefretin yerine sevgiyi koymaktır.
Hayat;
Kıskançlığı yenmek,önemsemeyi öğrenmek ve güven geliştirmektir.
Ne dediğin ve ne demek istediğindir. İnsanların sahip olduklarını
değil,kendilerini olduğu gibi görmektir. Her şeyden önemlisi
hayatı,başkalarının hayatını olumlu yönde etkilemek için kullanmayı
seçmektir. İşte hayat bu seçimden ibarettir.
İnsanların en acizi dost edinemeyen,ondan daha acizi ise dost kaybedendir!!
Charles Eguone
